هشدار : مردم ایران در کمین فروپاشی روانی قرار دارند!

تورم، این غول خستگیناپذیر اقتصاد ایران، تنها به کاهش قدرت خرید مردم محدود نمیشود؛ بلکه به تدریج آرامش روانی جامعه را نیز از بین میبرد. کارشناسان از ظهور پدیدهای نگرانکننده به نام «اضطراب معیشتی» سخن میگویند؛ وضعیتی خاموش اما ویرانگر که از دل افزایش مداوم قیمتها زاده شده و ذهن و روان افراد را فرسوده میکند.
«اضطراب معیشتی» یا Livelihood Anxiety به نوعی نگرانی دائمی نسبت به ناتوانی در تأمین نیازهای پایهای مانند خوراک، مسکن و درآمد اشاره دارد. پژوهشها نشان میدهد این اضطراب که از بیثباتی اقتصادی و شوکهای تورمی پیدرپی ناشی میشود، میتواند عملکرد شناختی مغز را مختل کرده و زمینهساز بروز افسردگی و سایر اختلالات روانی شود. به بیان ساده، ترس دائمی از نداشتنِ کافی، تمرکز ذهن را میرباید و سلامت روان را تضعیف میکند.
این بحران بیش از همه، اقشار کمدرآمد را هدف قرار داده است. کاهش قدرت خرید، بسیاری از خانوادهها را به فروش داراییهای خود برای تأمین نیازهای روزمره سوق داده است. فروش طلا، لوازم منزل یا وسایل نقلیه بهمنظور بقا، چرخهای از ناامنی مالی و فشار روانی ایجاد میکند که گریز از آن دشوار است. چنین راهکارهای اضطراری در نهایت به فقر پایدار و استرس شدیدتر منجر میشوند.
در حالی که کنترل تورم وظیفه سیاستگذاران اقتصادی است، کارشناسان بر نقش حیاتی مدیریت مالی فردی تأکید دارند. به باور آنان، عادت به پسانداز—even اگر مبلغ ناچیزی باشد، میتواند نقش سپری روانی و اقتصادی در برابر شوکهای آینده ایفا کند. استمرار در این کار، در کنار تلاش برای تنوعبخشی به منابع درآمد، افراد را از آسیبهای ناشی از بحرانهای اقتصادی تا حد زیادی مصون میسازد.
پیام کارشناسان روشن است: در مواجهه با تورم، نباید منفعل ماند. در شرایط کنونی، برنامهریزی مالی، صرفهجویی و ایجاد پشتوانه مالی کوچک اما پایدار، دیگر انتخابی اختیاری نیست؛ بلکه ضرورتی است برای حفظ سلامت روان و تداوم ثبات زندگی خانوارها.









