مشخص شدن مبلغ عیدی سال ۱۴۰۵ کارگران+ جزئیات کامل

بر اساس ماده واحده قانون کار، تمامی کارگران مشمول قانون کار در پایان هر سال، مستحق دریافت عیدی و پاداش هستند. میزان این عیدی برای یک سال کار کامل حداقل معادل ۶۰ روز مزد پایه و حداکثر ۹۰ روز مزد پایه است. این مبلغ ارتباطی با حقوق ماهانه ندارد و باید به‌صورت جداگانه از حقوق پرداخت شود.

طبق قانون، حداقل مبلغ عیدی کارگران برابر با دو برابر حداقل دستمزد روزانه و سقف آن معادل سه برابر حداقل دستمزد سالانه است. بر این اساس، در سال ۱۴۰۵، حداقل عیدی نباید کمتر از ۱۴ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان و حداکثر آن نباید بیش از ۲۱ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان باشد. البته، کارفرمایان در صورت تمایل می‌توانند بیش از این مبالغ پرداخت کنند؛ امری که ممنوع نیست و حتی می‌تواند موجب افزایش رضایت و انگیزه شغلی کارگران شود.

نحوه محاسبه عیدی برای کارگرانی که یک سال کامل سابقه کار دارند، فرمول ثابتی دارد. اما برای کسانی که کمتر از یک سال در کارگاه مشغول بوده‌اند، محاسبه بر اساس تناسب مدت کارکرد با یک سال کامل انجام می‌شود. پرداخت عیدی و پاداش معمولاً بر پایه کارکرد سال ۱۴۰۴ محاسبه می‌شود، اما چون پرداخت آن پیش از نوروز ۱۴۰۵ انجام می‌گیرد، در عرف عمومی به اشتباه با عنوان عیدی ۱۴۰۵ شناخته می‌شود.

جدول حداقل و حداکثر عیدی سال ۱۴۰۴

مبنای محاسبه عیدی و پاداش پایان سال، پایه حقوق روزانه کارگران است. همچنین مبلغ مربوط به حق سنوات سال ۱۴۰۴ بر اساس آخرین حقوق دریافتی هر کارگر محاسبه می‌شود و عدد ثابتی ندارد.

تنها کارگرانی که قرارداد کاری رسمی و مشمول قانون کار دارند، استحقاق دریافت عیدی و سنوات را دارند. اگر رابطه همکاری از نوع پیمانکاری یا غیرکارگری باشد، پرداخت عیدی و سنوات الزامی نیست.

فرمول قانونی محاسبه عیدی و پاداش سالانه

مطابق قانون مصوب سال ۱۳۷۰ درباره تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران، کارفرما موظف است به ازای هر سال خدمت کارگر، مبلغی معادل ۶۰ روز آخرین مزد روزانه به‌عنوان عیدی پرداخت کند. این مبلغ نباید از ۹۰ روز حداقل مزد قانونی تجاوز کند.

بنابراین، میزان عیدی هر کارگر در بازه‌ای بین این دو مقدار خواهد بود:
۹۰ روز حداقل مزد ≥ عیدی و پاداش سالانه ≥ ۶۰ روز حداقل مزد

نکات کلیدی در محاسبه عیدی

۱. مبنای محاسبه عیدی بستگی به نوع کارگاه دارد:

• در کارگاه‌هایی که طرح طبقه‌بندی مشاغل دارند، مزد مبنا یا گروه شغلی به‌علاوه پایه مزد لحاظ می‌شود.
• در کارگاه‌های فاقد طبقه‌بندی، مزد ثابت شامل مزد شغل و مزایای مرتبط با آن ملاک است.

۲. در کارگاه‌هایی که عرف پرداخت عیدی بالاتر از میزان قانونی دارند، همان عرف معتبر خواهد بود. البته برای شناسایی این پرداخت به‌عنوان هزینه قابل‌قبول مالیاتی، باید مستندات پرداخت موجود باشد.

حق سنوات سال ۱۴۰۴

حق سنوات (پاداش پایان خدمت) مبلغی است که پس از خاتمه قرارداد کار، کارفرما باید به کارکنان خود پرداخت کند. این مزایا را نباید با پایه سنوات اشتباه گرفت.

تفاوت این دو عبارت است از:

• پایه سنوات ماهانه پرداخت می‌شود، اما حق سنوات در پایان قرارداد.
• پایه سنوات مشمول بیمه و مالیات است، در حالی که حق سنوات از این موارد معاف است.
• پایه سنوات مبلغی ثابت دارد که هر سال از سوی وزارت کار اعلام می‌شود، اما حق سنوات متغیر است و بر اساس حقوق دریافتی هر فرد محاسبه می‌شود.

نحوه محاسبه حق سنوات پایان خدمت

بر اساس ماده ۲۴ قانون کار، کارفرما موظف است به ازای هر سال کار (حتی اگر متناوب باشد)، معادل یک ماه آخرین حقوق کارگر را به عنوان حق سنوات بپردازد.

فرمول محاسبه به صورت زیر است:
حق سنوات = (حقوق روزانه × تعداد روزهای کارکرد در سال × ۳۰) ÷ ۳۶۵

تفاوت عیدی و سنوات

• ماهیت: عیدی پاداشی است بابت عملکرد سالانه و سود بنگاه؛ سنوات، پاداشی است بابت تجربه و سابقه کار.
• محاسبه: هر یک فرمول خاص خود را دارد.
• زمان پرداخت: عیدی در پایان سال پرداخت می‌شود، اما سنوات معمولاً هنگام اتمام قرارداد کاری.
• مزایای موثر: عیدی و سنوات هر کدام بر اساس نوع مزایای مستمر و پایه حقوق متفاوت محاسبه می‌شوند.

مزایای مؤثر در محاسبه عیدی و پاداش

در محاسبه عیدی، فقط مزایای مستمر مرتبط با شغل لحاظ می‌شود، از جمله:

• فوق‌العاده شغل
• سختی کار
• مسئولیت

در مقابل، مزایای رفاهی و انگیزشی مانند کمک‌هزینه مسکن، بن کارگری، پاداش تولید، حق تاهل و هزینه عائله‌مندی در محاسبه عیدی لحاظ نمی‌شوند.

مزایای مؤثر در محاسبه سنوات

مطابق رأی دیوان عدالت اداری (۱۴۰۰/۶/۱۴)، مبنای محاسبه سنوات، مزد یا حقوق پایه به همراه پایه سنوات است. به عبارت دیگر، حق سنوات به ازای هر سال برابر با ۳۰ روز آخرین حقوق پایه کارگر بوده و شامل مزایای رفاهی یا انگیزشی نمی‌شود.